Elektronika     Miernik pojemności/indukcyjności (PIC16F628)        



Jest to moja wersja tego dość znanego miernika LC, wykonana na podstawie artykułu opublikowanego
w angielskim piśmie "Everyday Practical Electronics" 3/2010 (strona 10, autor Jim Rowe). Miernik umo-
żliwia pomiar pojemności do 800nF (maksymalna rozdzielczość 0.1pF) oraz indukcyjności do 80mH (ma-
ksymalna rozdzielczość 0.01uH). Bez kalibracji miernik jest tylko testerem, który pozwala wykryć uszko-
dzenie i oszacować wartość badanego elementu (szereg znamionowy). Po skalibrowaniu wskazań do-
kładność miernika jest wystarczająca do amatorskich zastosowań. Jednak nie można tu mówić o dużej
dokładności pomiarów rzędu 1-2%, co często jest podawane w opisach podobnych konstrukcji. Doda-
tkowo pod koniec zakresów pomiarowych, pojawiają się największe błędy wskazań.
Wszystkie informacje są prezentowane na wyświetlaczu LCD 2x16 znaków (używana jest tylko górna
jego linia). Przełącznikiem S3 wybiera się pomiar pojemności lub indukcyjności, a zakresy mierzonej
wielkości zmieniają się automatycznie. Przycisk (mikrostyk) S2 (ZERO) służy do zerowania pojemności/
indukcyjności montażowej miernika. Zworki J1/J2 pozwalają na wyświetlenie częstotliwości F2/F1 z ge-
neratora pomiarowego, a J3/J4 umożliwiają kalibrację wskazywanych przez miernik wartości pojemności/
indukcyjności. Pomiar badanego elementu jest szybki i trwa ok. 1s.
Sercem miernika jest mikrokontroler PIC16F628(A) z wbudowanym komparatorem analogowym. Zasada
pomiaru jest bardzo prosta. Na komparatorze analogowym jest zbudowany generator pomiarowy objęty
dodatnim sprzężeniem zwrotnym, który pracuje w szerokim zakresie częstotliwości (od kilkunastu do ok.
580 kHz). Po włączeniu/wyzerowaniu miernika na zakresie pojemności, mikrokontroler przez ok. 1s wy-
konuje wstępne pomiary/obliczenia. Wtedy na wyświetlaczu LCD pojawia się napis "Calibrating" (rys. 1).
Najpierw mierzy częstotliwość F1, gdy do generatora są dołączone elementy L1 i C10. Następnie prze-
kaźnik K1 dodatkowo dołącza kondensator kalibracyjny C11 (jego domyślna wartość Ccal = 1.000nF
jest zapisana w pamięci EEPROM) i mierzona jest częstotliwość F2, gdy do generatora są dołączone
elementy L1 i C10+C11. Na podstawie częstotliwości F1/F2 oraz pojemności kondensatora C11 (Ccal),
mikrokontroler przy użyciu 24-bitowych zmiennoprzecinkowych procedur matematycznych, oblicza war-
tość kondensatora C10 i cewki L1. Następnie kondensator C11 jest ponownie odłączany od generatora.
Teraz w zależności od położenia przełącznika S3 można już mierzyć nieznane cewki/kondensatory, pod-
łączając je do punktów pomiarowych w złączu CON3. Kiedy S3 jest ustawiony na zakres pojemności,
badany kondensator Cx jest dołączany równolegle do kondensatora C10. Natomiast, gdy przełącznik
S3 jest ustawiony na zakres indukcyjności, badana cewka Lx jest dołączana szeregowo z cewką L1. Po
dołączeniu badanego elementu Cx/Lx, zmienia się częstotliwość wyjściowa generatora pomiarowego z
F1 na F3, która również jest mierzona. Na podstawie zmierzonych częstotliwości F1/F3 oraz obliczonych
wcześniej wartości elementów C10/L1, mikrokontroler oblicza i wyświetla nieznaną wartość Cx/Lx. Czę-
stotliwość F2/F3 jest zawsze niższa od częstotliwości F1.
W archiwum z projektem znajduje się wsad (HEX) z poprawioną przeze mnie wersją oprogramowania
sterującego. W programie opracowanym przez autora wspomnianego artykułu, dokonałem następują-
cych modyfikacji:

Zmieniłem ustawienia mikrokontrolera (Config Word) z CP:OFF/CPD:OFF/LVP:OFF/BOREN:ON/MCLRE:ON/
FOSC:HS/PWRTE:ON/WDTE:OFF ($3F62) na CP:OFF/CPD:OFF/LVP:OFF/BOREN:OFF/MCLRE:ON/FOSC:XT/
PWRTE:ON/WDTE:OFF ($3F21).
Dodałem kilka komunikatów i przeniosłem je z pamięci EEPROM (nie mieściły się w 128 bajtach) do pamięci FLASH
mikrokontrolera (jako instrukcje RETLW). Teraz w pamięci EEPROM są zapisane tylko 2 bajty z wartością kalibracyjną
(domyślnie Ccal = 1000.0pF = 10000 = $2710), korygującą odczyt pojemności/indukcyjności.
Po zwarciu zworki J1/J2 była wyświetlana częstotliwość F2/F1 z generatora pomiarowego w formacie "000xxxxx".
Teraz jest to format "000xxxxx0 Hz" (rzeczywista wartość częstotliwości).
Jeśli częstotliwość F1/F2 z generatora pomiarowego była wyższa niż 655359 Hz, pojawiał się napis "Over Range".
Teraz jest to napis "F1/F2 > MAX".
Jeśli częstotliwość F3 z generatora pomiarowego była niższa niż 2560 Hz lub wyższa niż 655359 Hz, pojawiał się
napis "Over Range". Teraz jest to napis, odpowiednio: "Connect L" i "F3 > MAX".

Aby nie wykonywać częstego zerowania pojemności montażowej miernika, elementy w obwodzie rezo-
nansowym L1 i C10/C11 powinny być jak najbardziej stabilne temperaturowo. Nie jest ważna dokładna
wartość ich pojemności/indukcyjności, ale właśnie stabilność tych wielkości. Dlatego najlepiej użyć ele-
mentów o niższej tolerancji (np. 1%), bo są one wykonane z wyższej jakości materiałów, które zapew-
niają nie tylko wartości bardziej zbliżone do nominalnych, ale również ich większą stabilność tempera-
turową/czasową.
Cewka L1 powinna mieć jak najmniejszą rezystancję i jak największą dobroć Q. Płytka jest przystoso-
wana do użycia dławików o rozstawie wyprowadzeń 7.62 i 10.16 mm (teoretycznie im większy tym lep-
szy). Kondensatory C10/C11 najlepiej, aby były foliowe: styrofleksowe/polistyrenowe (KS/KSF) lub
poliestrowe (MKT/MKSE), absolutnie nie ceramiczne. Idealnym rozwiązaniem byłoby nawinięcie cewki
L1 na miniaturowym, ferrytowym rdzeniu kubkowym ze szczeliną, o niskiej stałej indukcyjnej AL (250-
400). Taka cewka ma stabilność temperaturową rzędu +100ppm/C oraz dość wysoką dobroć Q. Do-
datkowo użycie styrofleksowych kondensatorów C10/C11, które zwykle mają ujemny współczynnik
temperaturowy rzędu -110ppm/C, spowoduje uzyskanie skompensowanego termicznie obwodu rezo-
nansowego.
Kondensatory C6/C7 w obwodzie generatora pomiarowego powinny być tantalowe (najlepiej nowe),
bo mają niską rezystancję szeregową (ESR) i indukcyjność. Rezystory R3-R6 w obwodzie generatora
pomiarowego powinny mieć tolerancję 1% lub lepszą. Rezonator kwarcowy również powinien być sta-
bilny temperaturowo (zmiana częstotliwości taktowania o 1%, skutkuje zmianą wyświetlanej wartości
indukcyjności o 2%). Kondensatory C8/C9 o wartości 33pF wymuszają dłuższy czas startu oscylatora
taktującego mikrokontroler, ale zapewniają większą stabilność generowanej częstotliwości.
Przekaźnik kontaktronowy K1 to SIL05-1A72-71D typu SPST-NO z wbudowaną diodą (zamiennik R1-
D1A0500) lub SIL05-1A72-71L bez diody - wtedy trzeba wlutować dodatkowo diodę D2 (1N4148). Dio-
da zabezpiecza mikrokontroler przed szpilkami wysokiego napięcia, które powstają podczas wyłączania
przekaźnika. Do zmiany zakresów zamiast przełącznika S3, użyłem męskiego złącza goldpin 3x2 oraz
dwóch zworek (np. ze starej płyty głównej).
Po wlutowaniu wszystkich elementów w typowej kolejności, programujemy mikrokontroler poza płytką
miernika, ponieważ nie udało mi się pomieścić na niej złącza ICSP (In-Circuit Serial Programming) do
programowania w systemie. Napięcie programowania VPP dla mikrokontrolera PIC16F628(A) wynosi
12.75-13.25V (maksymalnie 14V). Przy wyłączonym napięciu zasilania wkładamy zaprogramowany mi-
krokontroler w podstawkę, która jest odwrówcona o 180 stopni (do góry nogami). Następnie włączamy
zasilanie i potencjometrem P1 ustawiamy odpowiedni kontrast na wyświetlaczu LCD tak, aby znaki były
dobrze widoczne. Kolejnym krokiem jest wyzerowanie i przeprowadzenie kalibracji miernika, która po-
lega na ustawieniu identycznych wskazań z pomiaru kondensatora 10nF/cewki 10mH na fabrycznym
multimetrze. Po kalibracji wartość korygująca wskazania miernika (Ccal), zostanie zapisana w pamięci
EEPROM mikrokontrolera. Natomiast w dalszym ciągu konieczne będzie zerowanie miernika przyciskiem
S2, gdy jego pojemność montażowa będzie różna od 0.
Miernik można zasilać napięciem stałym DC=7-12V z zasilacza lub z baterii/akumulatorów, ale nie z tych
dwóch źródeł jednocześnie. Dioda D1 zabezpiecza miernik przed odwrotnym podłączeniem napięcia za-
silania (występuje na niej spadek 300mV przy prądzie do 100mA). Modelowy miernik z niebieskim wy-
świetlaczem LCD z podświetleniem przy napięciu zasilania DC=9V, pobierał prąd od 23.5mA w stanie
spoczynku/pomiaru do 32.5mA przy zwartej zworce J1 (bez wyświetlacza LCD było to, odpowiednio:
od 7.5 do 16.5mA). Ponieważ użyty stabilizator U2 jest typu LDO (Low Drop-Out), miernik może popra-
wnie pracować przy minimalnym napięciu zasilania DC=6.3V. Jednak bateria 9V o takim napięciu wyj-
ściowym nie nadaje się do dalszej eksploatacji, gdyż jest zbyt rozładowana i nie zapewnia odpowiedniej
wydajności prądowej.
Miernik zmontowałem na płytce dwustronnej o wymiarach 82x60 mm (4 przelotki), wykonanej metodą
transferu chemicznego. W rogach płytki znajdują się cztery otwory montażowe o średnicy 3 mm, dzięki
którym miernik można przykręcić do obudowy lub zamontować w nich jakieś nóżki w przypadku braku
obudowy. Dwa dodatkowe otwory 3 mm na środku płytki służą do przymocowania tulejek dystansowych
(wysokość 11-12 mm), do których można przykręcić wyświetlacz LCD. Płytka jest tak zaprojektowana,
aby miernik mógł być używany zarówno po zamontowaniu w obudowie, jak i bez niej. Ponadto na płytce
znajdują się pola, które służą do pomiaru elementów SMD (trzeba je pocynować). Miernik można rów-
nież zmontować na płytce jednostronnej (2 zworki) o takich samych wymiarach, ale bez pól do badania
elementów SMD.
Wstępnie gotowy schemat miernika powstał ponad rok temu. Niestety po dłuższej przerwie w pracach
zapomniałem i później przeoczyłem, że linie "E" i "RS" wyświetlacza LCD nie są połączone z mikrokon-
trolerem. Fakt ten zauważyłem dopiero po wykonaniu modelowego miernika, gdy na wyświetlaczu nic
się nie pojawiało. Dlatego na zdjęciu dolnej warstwy płytki, widać dwa czerwone kabelki korygujące ten
błąd. Oczywiście udostępniony projekt jest już poprawiony.



Obsługa miernika pojemności/indukcyjności

    Wstęp
1. Obsługa i zerowanie miernika
2. Kalibracja miernika
3. Odczyt częstotliwości F1/F2 z generatora pomiarowego
4. Rysunki
5. Wyniki z pomiarów elementów

Wstęp
Poniższy opis powstał na podstawie praktycznych doświadczeń i obserwacji, podczas użytkowania modelowego mier-
nika pojemności/indukcyjności. Wszystkie rysunki z zawartością wyświetlacza LCD zostały wygenerowane programowo,
ale pokazują rzeczywiste treści wyświetlane przez modelowy miernik.

1. Obsługa i zerowanie miernika
Miernik należy zawsze włączać/zerować z przełącznikiem S3 ustawionym na zakresie pojemności i z pustymi punktami
pomiarowymi (CON3). Tuż po włączeniu miernika na wyświetlaczu widnieje napis "Calibrating" (rys. 1) i przez ok. 1s
trwają wstępne pomiary/obliczenia. Następnie pojawia się napis podobny do "C = 4.4 pF" (rys. 2) z wartością pojemno-
ści montażowej miernika (poniżej 10pF), która może zmieniać się z czasem (niestabilność temperaturowa L1 i C10/
C11). Należy poczekać kilka minut na ustabilizowanie się tej wartości i nacisnąć przycisk S2 (ZERO), co spowoduje
wyzerowanie pojemności montażowej w ponownym procesie pomiarów/obliczeń (pojawi się napis "Calibrating").
Zerowanie przez naciśnięcie przycisku S2, powoduje tak naprawdę reset mikrokontrolera i rozpoczęcie wykonywania
programu sterującego od początku.
Po wyzerowaniu miernika na wyświetlaczu będzie widniał napis "C = 0.0 pF" (rys. 3). Wartość pojemności montażowej
wpływa na wyniki pomiarów pojemności/indukcyjności, więc przed badaniem elementów trzeba ją zawsze wyzerować.
Nawet, jeśli pojemność montażowa wynosi 0.0pF od dłuższego czasu, to jej wyzerowanie kompensuje "płynięcie skali"
miernika i jest zalecane przed pomiarami.
Teraz można już przystąpić do pomiarów kondensatorów, dołączając je do punktów pomiarowych. Jeśli badany kon-
densator ma zbyt dużą pojemność (np. 1uF), to zostanie wyświetlony napis "Over Range" (rys. 4). Po ustawieniu prze-
łącznika S3 na zakres indukcyjności (F3 < 2560 Hz), pojawi się napis "Connect L" (rys. 5). Teraz można przystąpić do
pomiarów cewek, dołączając je do punktów pomiarowych. Jeśli badana cewka ma zbyt dużą indukcyjność (np. 100mH),
to zostanie wyświetlony napis "Over Range" (rys. 4).
Najlepiej badane elementy wtykać w precyzyjne piny punktów pomiarowych złącza CON3 tak, aby nie dotykać ich ręką
podczas pomiarów (może to wpływać na wyniki). Dołączanie badanego elementu do różnych pinów punktów pomiaro-
wych, czasem dawało nieznacznie różniące się wyniki. Zdarzało się też, że po obróceniu niektórych cewek i dołączeniu
ich do tych samych pinów punktów pomiarowych, uzyskiwałem inne wyniki (różnica do kilkunastu uH).
Istnieje też opcjonalna możliwość wyzerowania indukcyjności montażowej miernika. Po zwarciu punktów pomiarowych,
pojawi się napis podobny do "L = - 0.09 uH" (rys. 6) z wartością indukcyjności montażowej miernika (poniżej 1uH), która
może zmieniać się z czasem (niestabilność temperaturowa L1 i C10/C11). Należy poczekać chwilę na ustabilizowanie
się tej wartości i nacisnąć przycisk S2 (ZERO), co spowoduje wyzerowanie indukcyjności montażowej w ponownym
procesie pomiarów/obliczeń (pojawi się napis "Calibrating"). Po wyzerowaniu miernika na wyświetlaczu będzie widniał
napis "L = 0.00 uH" (rys. 7). Niestety po wyzerowaniu indukcyjności montażowej miernika, zmienia się też wartość jego
pojemności montażowej na niezerową. W modelowym mierniku z wyzerowaną pojemnością montażową (0.0pF) jego
indukcyjność montażowa wynosiła -0.09uH. Po jej wyzerowaniu (0.00uH) wartość pojemności montażowej miernika
wzrosła do 1.0pF. Wszystkie pomiary wykonywałem tylko z wyzerowaną pojemnością montażową miernika, nie zwra-
cając uwagi na wartość jego indukcyjności montażowej.
Jeśli na wyświetlaczu pojawi się napis "F3 > MAX" (rys. 8), to oznacza że częstotliwość F3 z generatora pomiarowego
jest za wysoka (F3 > 655359 Hz).
Jeśli miernik zostanie włączony z przełącznikiem S3 ustawionym na zakresie indukcyjności (z pustymi punktami pomia-
rowymi), to pojawi się napis "Connect L" (rys. 5) i nie będzie można wykonywać żadnych pomiarów cewek. Dołączenie
cewki spowoduje wyświetlenie napisu "Over Range" (rys. 4). Po przestawieniu przełącznika S3 na zakres pojemności,
zostanie wyświetlony napis z wartością kalibracyjną odczytaną z pamięci EEPROM. Dla domyślnej wartości (Ccal =
1000.0pF = 10000 = $2710), będzie to napis "C = 1.000 nF" (rys. 9). Wartość ta koryguje wskazania pojemności/indu-
kcyjności i można ją zmieniać zworkami J3(-)/J4(+). Po każdej zmianie wartości jest ona od razu zapisywana w pamięci
EEPROM mikrokontrolera (podana w nocie katalogowej liczba możliwych zapisów do tej pamięci wynosi 1000000).
Dalsze pomiary będą możliwe dopiero po ponownym włączeniu/wyzerowaniu miernika na zakresie pojemności (lub
wyzerowaniu miernika na zakresie indukcyjności, przy zwartych punktach pomiarowych).
Jeśli miernik zostanie wyzerowany z przełącznikiem S3 ustawionym na zakresie indukcyjności (z pustymi punktami pomi-
arowymi), to pojawi się napis "Connect L" (rys. 5) i nie będzie można wykonywać żadnych pomiarów cewek. Dołączenie
cewki spowoduje wyświetlenie napisu "L = 0.00 uH" (rys. 7). Po przestawieniu przełącznika S3 na zakres pojemności,
pojawi się napis "Over Range" (rys. 4) i nie będzie można wykonywać żadnych pomiarów kondensatorów (dołączenie
kondensatora nic nie powoduje). Dalsze pomiary będą możliwe dopiero po ponownym włączeniu/wyzerowaniu miernika
na zakresie pojemności (lub wyzerowaniu miernika na zakresie indukcyjności, przy zwartych punktach pomiarowych).

2. Kalibracja miernika
Do przeprowadzenia kalibracji wskazań miernika, będzie potrzeby fabryczny multimetr z pomiarem pojemności/indu-
kcyjności oraz kondensator 10nF/cewka 10mH. Użycie elementów kalibracyjnych o innych wartościach, powodowało
uzyskanie mniej dokładnych wyników pomiarów w porównaniu do wyników z fabrycznego multimetru LC Mastech
MY6243.
Jeśli posiadamy multimetr z pomiarem pojemności, to mierzymy nim kondensator 10nF (na zakresie z największą roz-
dzielczością) i zapamiętujemy jego wartość. Teraz zerujemy pojemność montażową miernika i dołączamy do jego pun-
któw pomiarowych (bez dotykania ręką) ten sam kondensator 10nF. Przy użyciu zworek J3/J4 zmniejszamy/zwiększamy
wskazywaną przez miernik wartość pojemności, aż uzyskamy identyczne wskazanie, jak na fabrycznym multimetrze.
Odłączamy kondensator, miernik jest skalibrowany.
Alternatywnie, jeśli posiadamy multimetr z pomiarem indukcyjności, to mierzymy nim cewkę 10mH (na zakresie z naj-
większą rozdzielczością) i zapamiętujemy jej wartość. Teraz zerujemy pojemność montażową miernika, przełączamy go
na zakres indukcyjności i dołączamy do jego punktów pomiarowych (bez dotykania ręką) tą samą cewkę 10mH. Przy
użyciu zworek J3/J4 zwiększamy/zmniejszamy wskazywaną przez miernik wartość indukcyjności, aż uzyskamy identy-
czne wskazanie, jak na fabrycznym multimetrze. Odłączamy cewkę, miernik jest skalibrowany.
Podczas każdej zmiany zworkami J3/J4 wskazywanej przez miernik wartości badanego elementu, tak naprawdę jest
zmieniana i od razu zapisywana w pamięci EEPROM mikrokontrolera, wartość kalibracyjna (domyślnie Ccal = 1000.0pF
= 10000 = $2710). W założeniu jest to wartość pojemności kondensatora kalibracyjnego C11 (Ccal), która ma kluczowy
wpływ na wyniki wszystkich pomiarów. W praktyce okazuje się, że nie wystarczy ustawić tej wartości zgodnie z rzeczy-
wistą pojemnością kondensatora C11, aby uzyskać dokładne wyniki pomiarów. Przynajmniej w porównaniu z wynikami,
uzyskanymi z fabrycznego multimetru LC Mastech MY6243, który mierzy elementy ze stałą częstotliwością 900 Hz.
Według noty katalogowej mikrokontrolera, liczba możliwych do wykonania zapisów każdej komórki pamięci EEPROM
wynosi 1000000, więc nie ma się co przejmować przekroczeniem tego limitu.

3. Odczyt częstotliwości F1/F2 z generatora pomiarowego
Po zwarciu zworki J2 na zakresie pojemności (z pustymi punktami pomiarowymi) na wyświetlaczu pojawi się napis, po-
dobny do "000544940 Hz" (rys. 10) z wartością częstotliwości F1 z generatora pomiarowego. Prawidłowa wartość F1
wynosi 420000-580000 Hz. Po dołączeniu kondensatora Cx do punktów pomiarowych można zaobserwować, jak zmie-
nia się częstotliwość F1 na F3 (im większa pojemność Cx, tym mniejsza wartość F3).
Po zwarciu zworki J2 na zakresie indukcyjności (z pustymi punktami pomiarowymi) na wyświetlaczu pojawi się napis,
podobny do "000000010 Hz" (rys. 11) z wartością częstotliwości F1 oscylującą między 0-10 Hz. Po dołączeniu cewki
Lx do punktów pomiarowych można zaobserwować, jak zmienia się częstotliwość F1 na F3 (im większa indukcyjność
Lx, tym mniejsza wartość F3).
Po zwarciu zworki J1 na zakresie pojemności (z pustymi punktami pomiarowymi) na wyświetlaczu pojawi się napis, po-
dobny do "000384860 Hz" (rys. 12) z wartością częstotliwości F2 z generatora pomiarowego. Prawidłowa wartość F2
wynosi 298200-411800 Hz (71% F1). Po dołączeniu kondensatora Cx do punktów pomiarowych można zaobserwować,
jak zmienia się częstotliwość F2 (im większa pojemność Cx, tym mniejsza wartość F2).
Po zwarciu zworki J1 na zakresie indukcyjności (z pustymi punktami pomiarowymi) na wyświetlaczu pojawi się napis,
podobny do "000000010 Hz" (rys. 11) z wartością częstotliwości F2 oscylującą między 0-10 Hz. Po dołączeniu cewki
Lx do punktów pomiarowych można zaobserwować, jak zmienia się częstotliwość F2 (im większa indukcyjność Lx, tym
mniejsza wartość F2).
Jeśli po zwarciu zworki J2/J1 częstotliwość F1/F2 z generatora pomiarowego będzie wyższa niż 655359 Hz, to zamiast
jej wartości zostanie wyświetlony napis "F1/F2 > MAX" (rys. 13). Po rozwarciu zworki J1/J2 miernik powróci do normal-
nego działania.

4. Rysunki


Rysunek 1


Rysunek 3


Rysunek 5


Rysunek 7


Rysunek 9


Rysunek 11


Rysunek 13
Rysunek 2


Rysunek 4


Rysunek 6


Rysunek 8


Rysunek 10


Rysunek 12

5. Wyniki z pomiarów elementów
Poniżej znajduje się porównanie wyników pomiarów elementów Cx/Lx o różnych wartościach, wykonanych fabrycznym
multimetrem LC Mastech MY6243 i modelowym miernikiem - skalibrowanym przy użyciu kondensatora 10nF (wartość
kalibracyjna Ccal = 973.0pF) oraz zawsze z wyzerowaną pojemnością montażową. Punktem odniesienia są wyniki
z multimetru MY6243, w stosunku do których jest podany procentowy błąd pomiaru modelowego miernika. Dokładność
multimetru MY6243 na wykorzystanych zakresach: 2/20/200nF (900Hz/150mV) - 1%+1d, 2uF (900Hz/150mV) - 2%+1d,
2/20/200mH (900Hz/150uA) - 2%+1d.
Po obróceniu niektórych cewek i dołączeniu ich do tych samych pinów punktów pomiarowych, uzyskiwałem inne wyniki
(różnica do kilkunastu uH). W takim wypadku notowałem najlepszy wynik w stosunku do wskazań multimetru MY6243.

Badana
cewka
[H]		 Mastech 
MY6243
[H]		Modelowy
miernik
[H]		Błąd
[%]
3.3u3u3.96u+32
10u10u9.53u-4.7
22u22u23.24u+5.64
33u33u35.32u+7.03
47u49u46.83u-4.43
68u66u65.19u-1.23
82u80u81.90u+2.38
100u100u102.0u+2
150u151u147.2u-2.52
220u211u218.0u+3.32
330u301u309.9u+2.96
470u471u469.4u-0.34
560u510u489.0u-4.12
820u727u751.3u+3.34
1m1.050m1.023m-2.57
1.5m1.531m1.539m+0.52
2.2m2.15m2.154m+0.19
4.7m4.72m4.644m-1.61
5.6m5.19m5.281m+1.75
6.8m6.79m6.805m+0.22
8.2m7.64m7.613m-0.35
10m10.20m10.20m0
15m15.68m15.41m-1.72
19m18.78m19.29m+2.72
22m22.0m22.24m+1.09
27m26.4m26.70m+1.14
33m32.7m33.21m+1.56
36m36.2m36.97m+2.13
36m+10m46.2m47.49m+2.79
36m+22m58.0m60.09m+3.6
36m+33m68.6m71.51m+4.24
 36m+36m+4.7m 77.1m80.25m+4.09
36m+36m+6.8m79.6m82.91m +4.16 
36m+36m+10m82.6m Over Range ---
Badany
 kondensator 
[F]		 Mastech 
MY6243
[F]		Modelowy
miernik
[F]		Błąd
[%]
10p10p10.4p+4
22p23p22.9p-0.43
47p48p47.6p-0.83
68p68p67.7p-0.44
82p80p78.8p-1.5
100p104p102.8p-1.15
220p222p219.0p-1.35
470p476p469.6p-1.34
680p681p667.5p-1.98
820p808p792.9p-1.87
1n1.052n1.023n-2.76
2.2n2.24n2.204n-1.61
4.7n4.64n4.592n-1.03
6.8n6.77n6.770n0
8.2n8.59n8.566n-0.28
10n10.16n10.16n0
22n22.3n22.64n+1.52
47n45.9n47.07n+2.55
68n68.9n70.65n+2.54
82n81.1n83.82n+3.35
100n112.4n116.1n+3.29
220n0.222u233.4n+5.14
470n0.474u503.5n+6.22
680n0.713u765.1n+7.31
680n+47n0.760u815.0n +7.24 
680n+68n0.783uOver Range---
680n+100n0.826u Over Range ---

SPIS ELEMENTÓW:
Rezystory:
R1 - 10k
R2 - 4.7k
R3-R5 - 100k/1%
R6 - 47k/1%
R7-R10 - 1k

Kondensatory:
C1 - 10u/16V
C2 - 100n/16V
C3, C4 - 100n
C5 - 10u/10V
C6, C7 - 10u/10V TANTAL
C8, C9 - 33p
C10, C11 - 1n (1%) KS/MKT

Potencjometry:
P1 - 10k (stojący)

Cewki:
L1 - 100uH (dławik)

Rezonatory:
X1 - kwarcowy 4 MHz (niski)

Układy scalone:
U1 - PIC16F628(A)
U2 - LM1117-5.0		 Diody:
D1 - 1N5817
D2 - 1N4148 (opcjonalna w zależności od przekaźnika)

Przekaźniki:
K1 - SIL05-1A72-71D (SPST-NO) z wbudowaną diodą
        lub SIL05-1A72-71L bez diody (montować D2).

Przełączniki:
S1 - 2 pozycje, 1 sekcja (ON/OFF)
S2 - mikroprzełącznik
S3 - 2 pozycje, 2 sekcje

Złącza:
CON1, S1, J1-J4 - goldpin 2x1 (męskie)
CON2 - gniazdo zasilania DC-Jack
CON3 - precyzyjne SIP6 (żeńskie)
CON4 - goldpin 16x1 (żeńskie), wysokość 8-9 mm nad PCB
S3 - goldpin 3x2 (męskie)

Inne:
U1 - podstawka DIP18 zwykła (wąska)
CON4 - wyświetlacz LCD 2x16 znaków z przylutowaną listwą
              kołkową goldpin 16x1, o wysokości 9 mm nad PCB.
2x tuleja dystansowa z gwintem wewnętrznym M2-M3,
     wysokość 11-12 mm nad PCB.
4x śruba M2-M3, długość gwintu 4-6 mm