Moja przygoda z programowaniem zaczęła się już dość dawno.
Poniższa tabela przedstawia, kiedy i na jakim komputerze
zacząłem programować w danym języku:
JĘZYK
PLATFORMA
ROK
BASIC Amiga DOS ARexx Assembler 68000 MS-DOS QBasic Visual Basic Script C Assembler 6502 Assembler x86 Assembler AVR Assembler PIC
Atari 130XE Amiga 600 Amiga 600 Amiga 600 PC PC PC PC PC PC PC PC
Jeśli chodzi o same początki, czyli język BASIC na komputerze Atari 130XE, to muszę napisać,
że wtedy jeszcze nie wymyślałem, ani nie tworzyłem własnych programów (miałem jakieś 12 lat).
Przepisywałem jedynie listingi programów BASICa ze starych wydawnictw z lat '80 i początku '90
(m.in. "Młody Technik", "Radioelektronik"). Pamiętam, że zawsze byłem ciekaw, co potrafi i jak
działa dany program. Dopiero później, gdy dostałem wymarzoną i upragnioną Amigę 600, wszystkiego
się nauczyłem. Począwszy od obsługi myszką graficznego systemu operacyjnego Workbench 2.0,
poprzez pisanie skryptów AmigaDOS i tworzenie dokumentów hipertekstowych AmigaGuide, a skoń-
czywszy na programowaniu w języku ARexx i asemblerze procesora Motorola 68000 (MC68000).
Oczywiście za każdym razem, gdy dostawałem nowy komputer interesowały mnie tylko gry, ale
z czasem chciałem dowiedzieć się czegoś więcej. I tak przez "lata praktyki" poznawałem, szeroko
pojęte podstawy informatyki. Komputer Atari 130XE sprzedałem już dawno, ale Amigę 600 ciągle
mam i nie zamierzam się jej nigdy pozbyć.
Prawie równocześnie zacząłem interesować się szeroko pojętą elektroniką. Na początku były to
bardzo proste układy, jak np. silniczek zasilany płaską baterią, czy wskaźnik napięcia baterii z diod
LED. Później przyszła kolej na bardziej rozbudowane urządzenia, jak wzmacniacze, korektory i filtry
częstotliwości audio, zasilacz regulowany, programator pamięci i uC (PIC, AVR), aż po płytkę
uruchomieniową z samodzielnie zaprogramowanym mikrokontrolerem AVR i wyświetlaczem LCD.
Swoją wiedzę czerpałem z wielu książek i czasopism, a później także z internetu.
Znalazłem moją pierwszą płytkę drukowaną, zrobioną własnoręcznie w 1994 roku (miałem jakieś 8 lat).
Metoda wykonania to stara szkoła: wzór namalowany farbą emalią przy użyciu cyrkla szkolnego z cza-
sów PRL, następnie wytrawiony przez mojego starszego brata w chlorku żelaza. Oto i ona:
